Medycyna estetyczna – dział medycyny, zajmujący się zapewnieniem wysokiej jakości życia ludzi zdrowych poprzez działania zapobiegawcze, zorientowane w dużej mierze na profilaktykę starzenia się skóry, w kolejnym etapie natomiast rekonstrukcyjne, mające odtworzyć stan sprzed tego procesu.
Poza problematyką starzenia medycyna estetyczna zajmuje się również korektą szeroko pojętych defektów estetycznych o rozmaitym podłożu, takich jak: blizny, zapadnięte policzki, zbyt małe piersi, miejscowa otyłość, cellulit, rozstępy i wiele innych mogących wpłynąć na dyskomfort płynący z własnego wyglądu. W odróżnieniu od chirurgii plastycznej, opiera się wyłącznie na pozachirurgicznych zabiegach. Zabiegi z zakresu medycyny estetycznej nie wymagają pobytu w szpitalu i są wykonywane ambulatoryjnie.
Największe osiągnięcie medycyny estetycznej to położenie ogromnego nacisku na małoinwazyjne zabiegi o krótkim czasie rekonwalescencji i niskim ryzyku działań niepożądanych przy jednoczesnym uzyskiwaniu zadowalających efektów końcowych.
Medycyna estetyczna – dział medycyny, zajmujący się zapewnieniem wysokiej jakości życia ludzi zdrowych poprzez działania zapobiegawcze, zorientowane w dużej mierze na profilaktykę starzenia się skóry, w kolejnym etapie natomiast rekonstrukcyjne, mające odtworzyć stan sprzed tego procesu.
Poza problematyką starzenia medycyna estetyczna zajmuje się również korektą szeroko pojętych defektów estetycznych o rozmaitym podłożu, takich jak: blizny, zapadnięte policzki, zbyt małe piersi, miejscowa otyłość, cellulit, rozstępy i wiele innych mogących wpłynąć na dyskomfort płynący z własnego wyglądu. W odróżnieniu od chirurgii plastycznej, opiera się wyłącznie na pozachirurgicznych zabiegach. Zabiegi z zakresu medycyny estetycznej nie wymagają pobytu w szpitalu i są wykonywane ambulatoryjnie.
Wyróżniamy obszary na skórze twarzy o podobnej grubości i jakości skóry, których granice wyznaczają linie uwypukleń bruzdy i granice owłosienia.
14 jednostek estetycznych twarzy: czoło, powieki górne, powieki dolne, nos, policzki, małżowiny uszne, warga górna, warga dolna, broda, szyja.
Każda z tych jednostek jest postrzegana na tle innych i wszystkie muszą do siebie pasować.
Ideał pięknej i atrakcyjnej twarzy jest kwestią proporcji określona przez zasadę „złotego podziału”, zwanego również złotymi proporcjami lub podziałem harmonicznym. Punktem wyjścia oceny wolumetrii i geometrii twarzy jest tzw. „Baby face” oceniana jako trójkąt młodości, którego podstawą jest linia policzków a wierzchołkiem broda. Z wiekiem ustawienie tego trójkąta się odwraca. Zadaniem medycyny estetycznej jest zatem przywrócenie trójkąta młodości.